Een technisch middel, door Carnap ingevoerd om een moeilijkheid te omzeilen die gepaard gaat met definities als “‘is oplosbaar” betekent “lost op als het wordt ondergedompeld’”.
Wanneeer ‘als’ wordt geïnterpreteerd als materiële implicatie, zoals in de logica gebruikelijk is, dan zou door deze definitie alles oplosbaar zijn dat nooit in feite ondergedompeld is geweest en het nooit zal worden: een conditionele zin is immers waar wanneer het antecedens onwaar is, ongeacht de waarheidswaarde van het consequens. Carnaps idee was in het kort, geen definitie te geven, maar in plaats daarvan voorwaarden te noemen waaronder iets oplosbaar is en voorwaarden waaronder het dat niet is, voorwaarden die niet impliceren dat alles dat gedurende zijn bestaan nooit wordt ondergedompeld oplosbaar is. Deze voorwaarden zijn de reductiezinnen.
R. Carnap, ‘Testability and Meaning’, Philosophy of Science, 1936 en 1937, §8.
Gedeeltelijk (maar met §8) herdrukt in H. Feigl en M. Brodbeck (red.), Readings in the Philosophy of Science, 1953. (Het artikel waarin reductie- zinnen werden ingevoerd.)
P. Wesly, Elementaire wetenschapsleer, 1982, pp. 132-135. (Beknopte weergave.)
