De filosofie van Plotinus (205-270) en van verscheidene groepen door hem beïnvloede en eveneens doorplato geïnspireerde filosofen. Plotinus trachtte in zijn Enneaden de filosofie van Plato te duiden en verder te ontwikkelen, zich in het bijzonder baserend op bepaalde passages met de strekking dat de werkelijkheid op een of andere wijze voortkomt uit één enkele zaak, het Ene of Goede genoemd, die het bestaande te boven gaat (d.w.z. zich op een te hoog vlak bevindt om ‘bestaand’ te kunnen worden genoemd) en die onkenbaar is.
Plotinus ontwikkelde eveneens een kenleer. De Neoplatonisten trachtten ook Plato en aristoteles met elkaar in overeenstemming te brengen. Hun interpretaties van Plato worden nu vaak als onjuist beschouwd. Enkele vooraanstaande Neoplatonisten na Plotinus waren Porphyrius (ca 232-ca 304), Iamblichus (ca 270-ca 330), Proclus (ca 409-ca 487), Philoponus (6de eeuw), Simplicius (6de eeuw), Boethius (ca 480-525).
Plotinus, Over schouwing en Tegen de gnostici, 1981 (fragmenten uit de Enneaden).
R.T. Wallis, Neoplatonism, 1972.
