1806-1873. Mill werd in Londen geboren als zoon van James Mill, die als filosoof tot min of meer gelijksoortige opvattingen neigde. Hij werkte op het ministerie voor Brits-Indië. Mill staat bekend als empirist en als vroege fenomenalist, in de ethiek als (wat eigenzinnig) utilist en verdediger van de vrijheid. Hij schreef ook over politieke filosofie.
Zijn logica is nu nog hoofdzakelijk bekend om zijn onderscheid tussen connotatie en denotatie (zie betekenis), zijn kritiek op het syllogisme, zijn uitwerking van een wetenschapsleer in de trant van Bacon en zijn opvatting dat fundamentele wiskundige proposities uiteindelijk op de empirie teruggaan. We zouden zijn algemene benadering nu extensionalistisch noemen. A System of Logic, Ratiocinative and Inductive, 1843. On Liberty, 1859 (Over vrijheid,
1978). On Representative Government, 1861. Utilitarianism, 1863. An Examination of Sir William Hamilton’s Philosophy, 1865 (hierin vindt men Mills fenomenalistische opvattingen). The Subjection of Women, 1869 (De onderwerping van de vrouw, 1981). Zie ook bradley, definitie, genot, gevolgtrekking, inductie, russell, whewell, zelf-gericht.
