1908-1961. Werd geboren in Rochefort, doceerde vooral in Lyon en Parijs. Hij is vooral bekend door zijn onderzoek naar de fenomenologische beschrijving van bewustzijnsverschijnselen, waarbij hij in het bijzonder de nadruk legde op de rol van het lichaam.
Hij beschouwde zichzelf als fenomenoloog, maar was het in sommige opzichten oneens met husserl. Verder had hij affiniteiten met het existentialisme. Hij had ook belangstelling voor ethiek en politiek, en was bevriend met s artre, al stond hij veel kritischer tegenover het marxisme. La structure du comportement (Dc structuur van het gedrag), 1942. Laphénoménologie de laperception (De fenomenologie van de waarneming), 1945. Sens et non-sens (Zin en onzin, verzamelde opstellen), 1948. Éloge de la philosophie, 1953 (Lof der wijsbegeerte, 1979). Essays, 1970 (Ned. vertaling van fragmenten uit La phénoménologie de la perception, Sens et non-sens en Signes).
