1859-1938. Werd geboren in Moravië, doceerde aan verschillende Duitse universiteiten. Hij wordt gewoonlijk als de meest vooraanstaande fenomenoloog beschouwd. In zijn eigen werk nam de fenomenologie successievelijk twee vormen aan: de descriptieve en de transcendentale.
Zijn vroege werk (1891) stond nog onder invloed van het psychologisme, dat hij in zijn rijpe en fenomenologische periode met kracht verwierp. Zijn vroege fenomenologie (1900-01) heeft enige affiniteit met de linguistische filosofie (zie filosofieËN analyse). Husserl werd vooral door brentano beïnvloed en beïnvloedde op zijn beurt het existentialisme. Philosophie der Arithmetik, 1891. Logische Untersuchungen, 1900-01. Philosophie als strenge Wissenschaft, 1911 (Filosofie als strenge wetenschap, 1980). Ideen zu einer reinen Phanomenologie und phanomenologischen Philosophie, 1913.
Méditations Cartésiennes, 1931. Die Krisis der europaischen Wissenschaften und die transzendentale Phanomenologie, 1936 (gedeeltelijk; volledige uitgave 1954). Zie ook categorieËN, heidegger, merleau-ponty.
