In de traditionele syllogistische logica zegt men dat het subject van een universele propositie (zie kwantoren) en het predikaat van een negatieve propositie gedistribueerd zijn.
Dit lijkt te betekenen dat een universele en een negatieve propositie iets zeggen over ieder element van de klassen die door haar subject, respectievelijk haar predikaat worden aangeduid. ‘Geen katten zijn zwart’, dat zowel universeel als negatief is, zou iets over alle katten en iets (al is niet duidelijk wat) over alle zwarte dingen zeggen. ‘Alle katten zijn zwart’ daarentegen zegt iets over alle katten maar niets over alle zwarte dingen. De distributieregels of -wetten zeggen dat in een geldig syllogisme de middenterm op zijn minst eenmaal gedistribueerd moet zijn, en dat iedere term die gedistribueerd is in de conclusie het ook moet zijn in de premisse waarin hij voorkomt. Het is omstreden of een coherente uiteenzetting over distributie mogelijk is, en in hoeverre de regels in feite nodig of effectief zijn. Dit begrip heeft geen verband met de distributieve wetten of regels van de moderne logische en wiskundige algebra’s, wetten die de uitwisseling van ‘en’ en ‘of (of analoge begrippen) reguleren.
P.T. Geach, Reference and Generality, 1962, hoofdstuk 1. (Valt distributie aan.)
D. Makinson, ‘Distribution in traditional logic’, Nous, 1969.
(Verdedigt en generaliseert distributie. Gematigd technisch.)
W.C. Wilcox, ‘Another look at distribution’, Mind, 1971. (Eveneens kritisch. Gematigd technisch.)
