Een woordenboek van de filosofie

Begrippen, stromingen, denkers (2017)

Gepubliceerd op 19-04-2017

Descartes, René

betekenis & definitie

1596-1650. Werd geboren te La Haye in Frankrijk en opgevoed door de Jezuïeten. Hij reisde in zijn jeugd, woonde lange tijd in Holland en op het eind van zijn leven aan het Zweedse hof. Hij wordt beschouwd als de eerste rationalist en droeg niet alleen bij aan de wijsbegeerte maar ook, als uitvinder van de ‘Cartesiaanse coördinaten’ en van de analytische meetkunde, aan de wiskunde.

In de filosofie streefde hij ernaar het skepti- cisme zover mogelijk door te drijven, vasthoudend aan een ‘methodische twijfel’ totdat hij op iets stuitte dat niet betwijfeld kon worden: zijn principe ‘cogito ergo sum’ (‘ik denk dus ik ben’), waarop hij een systematische filosofie baseerde. Hij is in het bijzonder bekend om zijn dualisme tussen lichaam en geest. Discours de la méthodepour bien conduire sa raison et chercher les véri- tés dans les Sciences, 1637 (Over de methode- Inleiding over de methode: hoe men zijn verstand goed kan gebruiken en de waarheid achterhalen in de wetenschappen, 1977). Meditationes de prima philosophia, 1641 (Meditaties over de eerste filosofie waarin het bestaan van God en het onderscheid van lichaam en ziel worden bewezen, 1989). De (herziene) Franse editie (Méditations enzovoort) is van 1647. Principia philosophiae (Grondbeginselen van de filosofie), 1644. Zie ook analytisch, cartesiaans, denken, hobbes, incor-
rigi bel, male branche, ryle, ruimte, spinoza, substantie.