Adorno, Theodor W

betekenis & definitie

1903-1969. Was als socioloog, filosoof en musicoloog vanaf 1928 nauw verbonden met het Institut für Sozialforschung in Frankfort (‘Frankfurter Schule’), vanaf 1953 als vice-directeur, vanaf 1958 als directeur. Hij was een van de grondleggers van de kritische theorie, waarin een poging wordt gedaan inzichtelijk te maken hoe de moderne industriële samenleving als produkt van de Verlichting de vervreemding van de mens vergroot, doordat van de rede niet meer een bevrijdende, maar een onderdrukkende kracht uitgaat. Hij schreef samen met Max Horkheimer Dialektïk der Aufklarung, 1947 (Dialektiek van de verlichting, 1987). Verder: Minima Moralia, 1951. NegativeDialektik, ig66.Asthetische Theorie, 1970.Zie ook kritische theorie.