Uitgaande van het gezichtspunt, dat het gedrag van de mens slechts dan begrepen kan worden als men de groep, waarvan hij deel uitmaakt mede in aanmerking neemt, kiest de sociale psychologie als het object van haar studie de groepsverschijnselen. D.w.z. zij bestudeert psychische verschijnselen en menselijke gedragswijzen, voor zover zij voortkomen uit of beïnvloed worden door het contact tussen de mensen onderling.
Zij is dus geen zelfstandige wetenschap, maar een bepaald aspect van de algemene psychologie, waarmede zij nauw is verbonden. De practische toepassing van de sociale psychologie is gericht op de problemen der menselijke samenwerking.DR A. P. TIMMER
Lit.: K. Young, Handbook of Social Psychology (1946); Krech and Crutchfield, Theory and Problems of Social Psychology (1948); M. Sherif, Outline of Social Psychology (1948); W. McDougall, An Introduction to Social Psychology (1948).
