Vlaams priester, hagiograaf en philoloog (Kampenhout 26 Jan. 1821 - Wilsele 30 Aug. 1891), was onderpastoor te Melsbroek en te Leuven en pastoor te Wilsele, waar hij in contact bleef met de Leuvense studenten (hij had van 1841-1842 te Leuven de colleges van J. B.
David gevolgd) en met de Vlaamse Beweging, en in 1874 de grondslagen legde van het Davidsfonds. Hij is vooral bekend door het eerste algemeen Vlaams Dialectwoordenboek, dat hij samenstelde met het uiteraard ongelijke materiaal, dat door de Leuvense vereniging „Met Tijd en Vlijt” was ingezameld en dat later werd aangevuld met een meer betrouwbaar Bijvoegsel.Bibl.: Onze Lieve Vrouw van Rimini (Brussel 1850); Leven der H. Lucia, maagd en martelares (Leuven 1859); Vlaamsche Schrijvers der oude Hoogeschool van Leuven (Leuven 1865); Algemeen Vlaamsch Idioticon (Leuven 1865-1870); Bijvoegsel aan het Algemeen Vlaamsch Idioticon (Leuven 1883).
