Duits taalgeleerde (Prenzlau 29 Juli 1843 - Berlijn 4 juli 1901), werd in 1873 buitengewoon hoogleraar te Graz en in 1876 te Berlijn. Hij was een zelfstandig denker onder de Indo-Germanisten van zijn tijd en gekant tegen het systematiseren der Junggrammatiker; hij stelde de Wellen-theorie op in tegenstelling tot de stamboomtheorie (zie taalwetenschap) en bewees, dat de neutrale pluralisvorming een oud femininum met collectieve betekenis is.
Bibl.: Zur Gesch. d. indogerm. Vokalismus (2 dln, 1871-1875); Die Verwandtschaftsverhältn. d. indogerm. Sprachen (1872); Die Pluralbildungen d. indogerm. Neutra (1889); Die Urheimat der Indogermanen u. das europ. Zahlensystem (1890); Kritik der Sonantentheorie (1895).
