Weens architect (Graz 15 Mrt 1656 - Wenen 5 Apr. 1723), was zoon van de beeldhouwer Joh. Bapt.
Fischer; toen hij na 1700 geadeld werd, voegde hij de naam zijner moeder toe. Hij bouwde vooral in Salzburg en in Wenen; met L. von Hildebrandt* is hij te rekenen tot de bekendste barokbouwmeesters van zijn tijd. Zijn voornaamste werken in Salzburg zijn de Dreifaltigkeitskirche (1694-1702), de Kollegienkirche (1696-1707), Ursulinerinnenkirche (1705) en de Johannesspitalkirche (na 1699), waarvan de eerste veel overeenkomst met de S. Agnese te Rome vertoont. Sinds 1695 begint zijn werk aan het slot Schönbrunn te Wenen; hoe ver hij dit heeft kunnen afmaken is niet zeker. Hij bouwt dan ook verschillende paleizen voor de adel te Wenen, o.a. het Palais Schwarzenberg en het Paleis voor prins Eugen (1703). Ook wordt hem in Praag het paleis Clam-Gallas toegeschreven. Later ontstaat het Paleis Trautson (na 1710) te Wenen. Een zijner belangrijkste werken is de Karlskirche aldaar, waarvan de eerste steen in 1716 gelegd wordt. Na zijn dood zet zijn zoon Josef Emanuel het werk voort (voltooid 1737). De Hof bibliotheek werd eerst in 1722 begonnen. Ook heeft hij aan de Hofburg gebouwd, welk werk ook door zijn zoon is voortgezet. In 1721 verscheen zijn werk Entwurf einer historischen Architektur, waar in het vierde deel gravures van zijn werken gegeven worden.lit.: Wackernagel, Die Baukunst des 17. und 18. Jahrh. i. d. germ. Ländern II (1921); D. Frey, J. B. F. v. Erl. (Wien 1923); H. Sedlmayr, J. B. F. v. Erl. (München 1925).
