(of De Roy), Nederlands Cartesiaans hoogleraar (Utrecht 29 Juli 1598 - 19 Febr. 1679) studeerde te Franeker en werd in 1638 hoogleraar te Utrecht in de medicijnen en de botanie. Onder veel strijd verdedigde hij de leer omtrent de bloedsomloop van Harvey en kwam hij voor zijn Cartesiaanse overtuiging uit, met name door Voetius fel bestreden, die, toen hij rector was, een verbod wist te verkrijgen bij de senaat voor Regius om andere dan medische colleges te geven.
Hij was geen zuiver aanhanger van Descartes’ wijsbegeerte doordat hij, materialistisch denkend, de ziel verklaarde uit haar inhaerentie in het lichaam; hun relatie is hierop afgebroken.Bibl. : o.m. Theses pro circulatione sanguinis (1640) ; Fundamenta physices (1646); Fundamenta medica (1648).
Lit. : M. J. A. de Vrijer, H. R., een „Cartesiaansch” hoogleraar aan de Utrechtse Hoogeschool (1917).
