Belgisch oriëntalist (Gent 1 Juli 1862 - Beyrouth 23 Apr. 1937), was lid der Jezuïetenorde en bracht het grootste deel van zijn leven door te Beyrouth als professor aan het Collége St Joseph. Van 1910-1920 vertoefde hij te Rome.
Hij was een ongeëvenaard kenner van de vroegste geschiedenis van de Islam en van de tijd der Omajjaden. Hij deed hierover een groot aantal studiën het licht zien in afzonderlijke werken en andere publicaties. Hier kunnen slechts genoemd worden zijn Le Berceau de l’Islam (Beyrouth 1914) en zijn Etudes sur le siècle des Omayyades (Beyrouth 1930). Bekend is ook zijn handboek L’Islam, Croyances et Institutions (1926, laatste dr. Beyrouth 1948).
