is een term uit de phonologie, waarmee men de frequentie van het voorkomen van een oppositie tussen twee phonemen in een taal bedoelt. Zo spreekt men met het oog op het Nederlands van een geringe functionele belasting van de oppositie tussen o (als in dof) en o (als in kop), omdat er in het beschaafde Nederlands vrijwel geen woorden bestaan, die in betekenis verschillen alleen doordat het ene een o en het andere een o heeft (bijv. bot „vissoort” tegenover bod „bieding”).
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
