Graaf, Belgisch staatsman (Brussel 26 Febr. 1837 -5 Apr. 1922), ging van de Protestantse tot de R.K. godsdienst over en vestigde zich als advocaat te Brussel. In 1874 werd hij lid van de Kamer van Volksvertegenwoordigers.
Hier werd hij spoedig een der voornaamste woordvoerders van de Katholieke partij. In 1884 trad hij op als minister van Justitie en Eredienst in het kabinet-Malou. Toen echter de nieuwe schoolwet op de hardnekkigste tegenstand bij liberalen en socialisten stuitte, trad hij met Jacobs, op verzoek van de koning, af (1884). Na die tijd was hij de leider der conservatieve Katholieken in de Kamer. Hij was een tegenstander van algemene dienstplicht en een voorstander van evenredige vertegenwoordiging.Bibl.: Vingt ans de polémique (1885); La France et la neutralité beige (1891); A travers dix années 1885-1894 (2 dln, 1895); Echos des luttes contemporaines, 1895-1905 (1905); Mémoires (3 dln, Bruxelles 1927-’37).
