Duits natuurkundige en meteoroloog (München 21 Juni 1837-Berlijn 17 Febr. 1907), werd in 1866 buitengewoon hoogleraar aan de universiteit te München, in 1868 gewoon hoogleraar aan de nieuw opgerichte technische hogeschool aldaar, voor mathematische en toegepaste natuurkunde.
In 1878 werd hij directeur van het Beierse meteorologische centraalstation en organiseerde als zodanig het in dat jaar in het leven geroepen net van meteorologische stations in Beieren. In 1885 werd hij benoemd tot hoogleraar in de meteorologie en directeur van het meteorologisch instituut te Berlijn, met de opdracht een reorganisatie van de meteorologische dienst in Pruisen uit te voeren. Naast dergelijke organisatorische werkzaamheden heeft hij zich te Berlijn, mede in verband met het uitwerken van waarnemingsgegevens uit de hogere luchtlagen, vooral gewijd aan de thermodynamica van de atmosfeer, waarvoor hij belangrijke bijdragen heeft geleverd (zie temperatuur in de atmosfeer).
In latere jaren (1893-1903) heeft ook het aardmagnetisme zijn bijzondere belangstelling gehad.
DR P. GROEN
Bibl.: Beobachtungen über die Dämmerung, Ann. d. Phys. 123, 240-276 (1864); Die Farbenlehre im Hinblick auf Kunst und Kunstgewerbe (Braunschweig 1874); Zur Thermodynamik der Atmosphäre, 5 bijdr. i. d. Berl. Sitzungsber. v. 1888, 1890, 1892 en 1900; Gesamm. Abhandl. aus d. Gebieten der Meteorol. und des Erdmagnetismus (Braunschweig 1906).
