Wigalois, wegens zijn helmsieraad ook de ridder met het rad genoemd, is de held van een Middel-Hoogduitsch epos, omstreeks het jaar 1209 door een Fränkischen ridder, Wirnt von Gravenberg (thans Gräfenberg, een stadje tusschen Nürnberg en Baireuth), vervaardigd. Van laatstgenoemde weet men niet veel meer, dan dat hij in 1204 tegenwoordig was bij den dood van den eersten hertog van Meran, Berthold IV, en vermoedelijk deel nam aan den kruistogt van 1228 zonder terug te keeren. Wirnt vervaardigde dit gedicht naar het verhaal van een schildknaap en voorzag het van zijne eigene opmerkingen en overdenkingen.
Zijn voortbrengsel vond grooten bijval en werd in de 15de en 16de eeuw meermalen omgewerkt. Eene prozabewerking van 1472, door een onbekende vervaardigd, werd in 1493 voor de eerste maal gedrukt en bleef als volksboek in den smaak; zij werd zelfs overgebragt naar Skandinavië. Daarentegen schijnt het Engelsche gedicht: „Ly beaus disconus (De schoone onbekende)’’ ontleend te wezen aan eene Fransche bron, welligt aan het volksboek: „Histoire de Giglan’’. „De Wigalois” van Wirnt is uitgegeven door Benecke (1819) en Pfeiffer (1847)”.
