Weise

betekenis & definitie

Weise (Christian), een Duitsch dichter, geboren den 30sten April 1642 te Zittau, studeerde te Leipzig en werd in 1668 secretaris bij den graaf von Leiningen, in 1670 professor aan het gymnasium te Weiszenfels, in 1678 rector van het gymnasium te Zittau en overleed den 21sten October 1708. Hij was de laatste Duitsche dichter, die de schoolcomedie der 16de en 17de eeuw ondersteunde, zoodat hij onderscheidene stukken leverde ten behoeve van den gymnasialen schouwburg te Zittau. Voorts schreef hij een groot aantal gedichten, verzameld in „Ueberflüssige Gedanken der Grünenden Jugend (1668)”, — „Reife Gedanken (1683)”, — „Der grünenden Jugend nothwendige Gedanken (1690)”, — „Jugendlieder (1719)”, — en „Buszund Zeitandachten (1720)”, — voorts eenige romans, zooals: „Die drei ärgsten Erznarren in der ganzen Welt (1672)”, — „Die drei Klügsten Leute in der ganzen Welt (1673)”, — niet minder dan 54 tooneelspelen, gedeeltelijk nog ongedrukt en gedeeltelijk verzameld in „Zittauischen Theatrum (1633)”, — „Jugendlust (1684)”, — en in „Proben von der vertrauten Redekunst (1700)”. Grooter verdienste dan door den breeden stroom zijner gedichten verwierf hij door verbetering van het onderwijs, daar hij de jeugd aanspoorde, zich te laven aan de schatten der Duitsche letterkunde.