Uraemie of vergiftiging van het bloed door urine, namelijk door het belangrijkste bestanddeel van urine, de pisstof (zie aldaar), geschiedt, wanneer de urine-afscheiding in de nieren eene belemmering ondervindt, zoodat de stoffen, welke door deze organen verwijderd moeten worden, in het bloed achterblijven. Dit heeft vooral plaats bij de ziekte van Bright (zie aldaar) en bij acute besmettelijke ziekten. Behalve in de belemmerde afscheiding der urine, welke, zoo er aanwezig is, steeds veel eiwit bevat, openbaart zich de uraemie ook in een naar pis riekend zweet, in hoofdpijn, duizeligheid, angsten beklemdheid, slaapzucht, eene soort van verlamming en bedwelming. Deze ziekte ontstaat gewoonlijk zeer onverwacht en heeft een snel verloop.
Bijna altijd volgt de dood na weinige uren of dagen door eene aandoening der hersenen of der longen. Slechts een ligtere graad van deze ongesteldheid is voor genezing vatbaar. Men bezigt hiertoe krachtige pisdrijvende middelen en eene herhaalde inwikkeling van het geheele ligchaam in dekens, die vooraf in ijskoud water gedompeld en daarna uitgewrongen zijn.
