Standbeeld (Een) noemt men een door de kunst uit eene harde massa vervaardigde volkomene gestalte, vooral van een mensch. In ouden tijd werden de standbeelden gekleurd. Men heeft ideale standbeelden en portretstandbeelden. De eersten bekleeden op het gebied der kunst den hoogsten rang, wanneer zij, zooals in de dagen der Grieksche Oudheid, verhevene wezens (goden) voorstellen.
Het portretstandbeeld daarentegen is in de beeldhouwkunst, wat een portret is in de schilderkunst. Had men in Griekenland aanvankelijk enkel ideale standbeelden, bij de Romeinen hadden in den tijd der Keizers de portretstandbeelden in eigenlijke of staande standbeelden, zitbeelden en ruiterstandbeelden de overhand. Van de standbeelden in ons Vaderland vermelden wij: het ruiterstandbeeld van prins Willem I te ’s Gravenhage, het standbeeld van Erasmus te Rotterdam, dat van Laurens Jansz. Koster te Haarlem, en de standbeelden van Rembrandt, Vondel en Thorbecke te Amsterdam. Zie voorts onder Beeldhouwkunst en Brons.
