Spoleto, eene arrondissementshoofdstad in de Italiaansche provincie Perugia (Umbrië), aan den spoorweg van Rome over Foligno naar Ancona, op eene hoogte niet ver van de bruisende Maroggia gelegen, over wier diep dal ter hoogte van 81 Ned. el eene waterleiding zich spant, is de zetel van een aartsbisschop, van eenige regtbanken en van een onderprefect, — voorts heeft men er; een lycéum, een gymnasium, een seminarium, eene technische school, eene voorbereidende school voor geestelijken, eene boekerij, eene wetenschappelijke Académie, onderscheidene inrigtingen van weldadigheid, een kasteel, gedeeltelijk van cyclopische muren opgetrokken, vele kerken, onder welke zich de hoofdkerk bevindt met fresco’s van Filippo Lippi, vele oudheden, aanzienlijke paleizen, bijv. dat der Gemeente met schilderijen van Spagna enz., een fraaijen schouwburg en ruim 7000 (als gemeente bijna 21000) inwoners. Men vervaardigt er: hoeden, leder, wollen stoffen enz., en er is een levendige handel in wijn, graan en olijven-olie. Deze stad heette weleer Spoletium en was eene der aanzienlijkste steden van Umbrië. Zij werd in 242 vóór Chr. eene Romeinsche kolonie en verdedigde zich in 217 met kracht tegen de aanvallen van Hannibal.
Zij werd door de Gothen onder Totilas verwoest, door Narses weder opgebouwd en tijdens de heerschappij der Longobarden in Italië door Farold of Faroald veroverd. Deze verhief haar tot hoofdstad van het hertogdom Spoleto, dat leenroerig was aan den Koning der Longobarden, een groot gedeelte van Midden-Italië omvatte en ook onder de Frankische heerschappij bleef bestaan. Hertog Lamberto van Spoleto werd in 891 keizer, en zijn zoon Lamberto II in 898. Met Koenraad van Zwaben nam de zelfstandigheid van het hertogdom een einde. Spoleto werd door keizer Hendrik II met Toscane vereenigd, was na den dood van Mathilde van Tuscië (1115) een twistappel tusschen den Keizer en den Paus, en bleef slechts korten tijd de zetel van een Keizerlijken markgraaf. Sedert de 13de eeuw behoorde het met de mark Fermo aan den Kerkelijken Staat, en sinds 1861 vormt het een bestanddeel van het koningrijk Italië.
