Spalding (Johan Joachim), een verdienstelijk Protestantsch godgeleerde, geboren den 1sten November 1714 te Tribsees in Zweedsch Pommeren, studeerde te Rostock en Greifswald, werd in 1749 predikant te Lassahn in Zweedsch Pommeren, in 1757 eerste predikant te Barth, in 1764 proost aan de Nicolaïkerk te Berlijn en later ook consistoriaalraad, in welke betrekking hij ijverig werkzaam was ten behoeve van godsdienstige verlichting, totdat in 1788 het „Religionsedikt” in Pruissen hem noodzaakte, afstand te doen van zijn leeraarsambt.
Hij overleed te Berlijn den 26sten Maart 1803 Van zijne geschriften vermelden wij: „Die Bestimmung des Menschen (4de druk 1754)”, — „Gedanken über den Werth der Gefühle in dem Christenthum (1761; 5de druk 1785)”, — en „Ueber die Nutzbarkeit des Predigtamts (1772; 2de druk 1773)”.