Openbaring noemt men gewoonlijk eene van God afkomstig geachte, bovennatuurlijke mededeeling. Zij kleedde zich in ouden tijd in de gedaante van orakelspreuken, droomgezigten, engelenverschijningen enz. Zij staat in het naauwste verband met de godsdienst, en de oude godgeleerden waren gewoon de Christelijke godsdienst de geopenbaarde te noemen, omdat naar hunne meening God door middel van Christus zijn welbehagen heeft medegedeeld aan het menschelijk geslacht.
Daar de Bijbel door hen werd beschouwd als door God ingegeven, bestempelden zij dat boek met den naam van openbaring. Men heeft ook wel eens gesproken van eene openbaring van God in de natuur, in de geschiedenis en in ons geweten, voor zoover de mensch in staat werd geacht, God uit die verschillende bronnen te leeren kennen.
Het is de taak der godgeleerdheid, te onderzoeken of er werkelijk eene bovennatuurlijke mededeeling omtrent God of van Gods wege in den Bijbel aanwezig is. Het wordt door de regtzinnigen beweerd, maar door de modernen ontkend.
