Klinkers zijn taalklanken, die gevormd worden door het in 's menschen strottenhoofd ontstaande stemgeluid, gewijzigd door den verschillenden toestand, waarin men de mondholte gebragt heeft. Zoo ontstaat a bij een sterk geopenden mond en eene platliggende tong, — i bij eene vernaauwing der mondholte door het middelste gedeelte der tong digt bij het gehemelte te brengen, — en u bij eene vernaauwing door middel van de lippen. De overige klinkers zijn tusschen genoemde 3 gelegen.
Men heeft lange en korte klinkers, terwijl door verbinding van 2 en 3 klinkers twee- en drieklanken worden gevormd. Zie ook onder Metselsteen.