(Alphonse), een verdienstelijk Fransch letterkundige, geboren te München den 24sten November 1808, was een zoon van den pianovirtuoos Henry Karr, die zich in 1802 te Parijs gevestigd had. Hij ontving aldaar zijne opleiding, was eenigen tijd werkzaam als onderwijzer aan het Collège Bourbon, en werd toen medewerker aan den „Figaro”. Eene ongelukkige liefde gaf hem aanleiding tot het schrijven van den roman „Sous les tilleuls. (1832, 2 dln)”, die met bijval gelezen werd. Een mengsel van vrolijke spotternij en diep gevoel, van scherpzinnige uitspraken en luimige gezegden verleent aan dit werk eene eigenaardige bekoorlijkheid, al is het ook niet van gedwongen geestigheid vrij te pleiten.
Daarna verschenen: „Une heure trop tard (1833)”, — „Vendredi soir (1835)”, — „Le Chemin le plus court (1836)”, naar men wil het verhaal van zijn ongelukkig huwelijk, — „Geneviève (1838)”, een dichterlijk verhaal,— en „Clotilde (1839)”. Hij onderscheidt zich door een eenvoudigen, bijtenden stijl; hij houdt niet van beelden, maar van feiten, — niet van bijvoegelijke naamwoorden, maar van kernachtige gezegden. Door overdreven eenvoudigheid wordt echter zijn stijl wel eens onverstaanbaar. Voorts werd Karr in 1839 hoofdredacteur van den „Figaro” en stichtte het hekelend maandschrift: „Les Guêpes”, waarin hij de gebreken en dwaasheden van zijne landgenooten ten toon stelde, terwijl hij zich daardoor veler ongenoegen op den hals haalde. Ook leverde hij andere hekelschriften, zooals: „Une poignée de vérités (1857)” en „Menus propos (1859)”. Later vestigde hij zich te Nizza, waar hij zich met tuinbouw en bloemkweekerij bezig hield en schreef tevens een vervolg op de „Guêpes (1858, 1859)”. Eene uitgave zijner gezamenlijke werken verscheen in 1860.
