Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 08-08-2018

Judas

betekenis & definitie

Onder dezen naam vermelden wij:

Judas Maccabaeus, een zoon van den Israëlietischen hoogepriester Mattathias Hij stond na den dood zijns vaders aan het hoofd der vrijheidlievende Israëlieten, die oorlog voerden tegen den Syrischen koning Antiochus Epíphanes en zijne opvolgers. Te beginnen met het jaar 166 vóór Chr. versloeg hij de Syrische veldheeren Gorgias, Lysias en Nicanor en stond op het punt om een verbond te sluiten met de Romeinen, toen een groot leger der Syriërs hem noodzaakte tot een nieuwen veldslag, waarin hij sneuvelde (160 vóór Chr.). Wij vinden zijne krijgsbedrijven vermeld in de boeken der Maccabeeën.

Judas Iskarioth, alzoo genaamd naar zijne geboorteplaats Karioth op het stamgebied van Juda. Volgens de evangelische verhalen behoorde hij tot de jongeren van Jezus en verried dezen aan den Joodsehen Raad voor dertig zilverlingen, ongeveer 36 gulden van onze munt, waarna hij zich uit wanhoop om het leven bragt. Matthaeus vermeldt, dat hij zich verworgde, en in de Handelingen der Apostelen staat opgeteekend, dat hij zich nederstortte in een afgrond, zoodat hij barstte. De oorzaak van zijne verfoeijelijke daad schijnt hebzucht te zijn geweest. Ook heeft men wel eens gemeend, dat hij langs dien weg Jezus wilde dwingen om het verwachte Messiasrijk te stichten. Wij zijn echter te weinig omtrent den persoon van Judas ingelicht, om over hem en over zijne beweegredenen een gegrond oordeel uit te spreken.

Judas Jacóbi of Judas, den zoon van Jambus. Deze komt bij Lucas voor op de lijst der 12 Apostelen. Bij Matthaeus en Marcus vinden wij in zijne plaats Thaddaeus (Lebbaeus) vermeld, dien men reeds in de dagen der oudheid met Judas vereenzelvigde en een zoon van Alphaeus en een broeder van den jongeren Jacóbus noemde. De verwisseling van dezen Judas met den evenzoo genoemden broeder van Jezus gaf voorts aanleiding, om aan hem den in het Nieuwe Testament, opgenomen brief toe te kennen, wiens vervaardiger zich een broeder van Jacóbus noemt, namelijk van Jacóbus de Regtvaardige, den broeder van Jezus en geruimen tijd het hoofd der gemeente te Jerusalem. Als brief van een apostel kwam deze „Brief van Judas” eerst sedert de 4de eeuw in den canon. Het valt moeijelijk de omstandigheden, waaronder deze brief geschreven is, met naauwkeurigheid te bepalen; men vindt daarin evenwel een en ander, hetwelk schijnt aan te duiden dat hij na het Apostolische tijdperk werd opgesteld.