Goez (Joseph Franz, vrijheer von), een Duitsch schilder, geboren den 28sten Februarij 1754 te Hermannstadt in Siebenbürgen, waar zijn vader als hoofdofflcier in garnizoen lag, bekleedde eerst eene betrekking bij den krijgsraad, vervolgens bij het departement van Justitie te Weenen zonder evenwel de schilderkunst te laten varen. Toen hij na den dood zijns vaders bezitter werd van een klein vermogen, verliet hij de staatsdienst en begaf zich naar München, om zich onverdeeld aan de kunst te wijden. Hier gaf hij eene reeks van 160 gravures uit, naar aanleiding van de door hem tot een melodrama vervormde ballade van Burger „Lenardo und Blandine”. Voorts schilderde hij de portretten van Karl Theodor, keurvorst van Beijeren, van den tooneelspeler Schröder in de rol van Hamlet, en van paus Pius VI.
Zijne „Exercices d’imagination de différents caractères et formes humaines” bevatten meestal landelijke en eigenaardige tafereelen. Op het vermoeden, dat hij in betrekking stond tot de orde der Illuminaten moest hij München vaarwel zeggen, en hij begaf zich naar Regensburg, waar hij in een klein geschrift zijne onschuld bepleitte. Hoewel hij uit München, waar men het ongegronde der tegen hem ingebragte beschuldiging inzag, de uitnoodiging ontving, om derwaarts terug te keeren, bleef hij te Regensburg, en overleed aldaar den l6den September 1815.
