Gamba (Bartolommeo), een verdienstelijk bibliograaf, geboren te Bassano den 16den Mei 1766, kwam op 10-jarigen leeftijd als leerling in de boek- en koperdrukkerij van graaf Remondini, waar hij tijd en gelegenheid had, om zich aan bibliographische studiën te wijden. Nadat hij tot aan den dood van Remondini aan het hoofd had gestaan van een filiaal-boekhandel te Venetië, vestigde hij zich als boekhandelaar te Padua. In 1811 werd hij censor der Adriatische gewesten, verkreeg de door Moncenigo gestichtte boekdrukkerij di Alvisopoli te Venetië en zag zich eenige jaren later benoemd tot vice-bibliothecaris aan de bibliotheek van San-Marco. Hij overleed den 3den Mei 1841.
Het eerste belangrijke boek, dat hij uitgaf, was de „Serie dei testi di lingua usati a stampa nel vocabulario della Crusca (1805, 4de uitgave 1839)”, — een werk, dat zoowel voor den beoefenaar der Italiaansche taal als voor dien harer letterkunde onontbeerlijk is. Daarna volgden „Serie degli scritti impressi nel dialetto veneziano (1832)”, — „Catalogo del piu importanti edizioni e degli illustratori della Divina Commedia dal anno 1472 al 1832 (1838)”, — en „Bibliografia delle novelle italiane in prosa (2de uitgave 1835)”. Voorts leverde hij een groot aantal levensbeschrijvingen, zooals „Elogi d’illustri Italiani (1829)” enz.
