Fogelberg (Benedict Erland), een uitstekend Zweedsch beeldhouwer, geboren den 8sten Augustus 1786 te Gothenburg, kwam te Stockholm eerst in de leer bij een bronsgieter, doch bezocht er weldra de kunst-académie. Met ijver legde hij zich toe op de geschiedenis, oudheidkunde en ontleedkunde, en werd een volgeling van Sergell. Zijne onderwerpen ontleende hij aanvankelijk aan de Noordsche mythologie. Op zijn 34ste jaar ging hij, na een kort vertoef bij Bosio te Parijs, naar Rome, waar hij zich aangetrokken gevoelde door de bevallige figuren der Grieksche fabelleer.
Naar het muséum te Stockholm zond hij „Een zegepralenden Amor”, — „Eene Venus met den appel”, — en „Een citherspelenden Apollo”, die alle door koning Karel Johan XIV waren aangekocht. Een „Paris, die den appel uitreikt’', eene „Venus, die den appel ontvangt”, en een „Mercurius” zijn naar Zweden gegaan. Zijne schoonste groep was echter zijn laatste kunstgewrocht, „Amor en Psyche bij hunne hereeniging” voorstellend. Op last des Konings werden de godengestalten van Odin, Thor en Bolder, door dien kunstenaar ontworpen, in marmer uitgevoerd. Voor het marktplein te Gothenborg leverde hij een standbeeld van Gustaaf-Adolf, voor Stokholm het ruiterstandbeeld van Karel Johan XIV, alsmede het standbeeld van Birger Jarl, den stichter der stad. In al die kunstwerken openbaart zich zijne zucht naar eenvoudigheid en waarheid. Deze waardige volgeling van Thorwaldsen bezocht in 1854 zijn vaderland, doch overleed op de terugreis te Triést den 21sten December van laatstgenoemd jaar.
