Fiorillo (Johann Dominicus), een Duitsch schrijver over de geschiedenis der kunst, geboren te Hamburg den 13den October 1748, wijdde zich te Baireuth en sedert 1761 te Rome en te Bologna aan de schilderkunst en was een leerling der school van Battoni. Later bepaalde hij zich hoofdzakelijk bij de geschiedenis der kunst. In 1781 ging hij naar Göttingen, waar hij onderwijs gaf in de teeken- en schilderkunst, in 1784 het opzigt kreeg op de kopergravures der bibliotheek, en in 1813 zich benoemd zag tot buitengewoon hoogleeraar bij de faculteit der wijsbegeerte.
Hij overleed aldaar den 10den September 1821. Hij heeft zeer belangrijke werken geschreven, van welke wij noemen: „Geschichte der zeichnenden Künste von ihrer Wiederauflebung bis in die neuesten Zeiten (1798—1808, 5 dln)”, — „Kleine Schriften artistischen Inhalts (1803—1806, 2 dln”, — en „Geschichte der zeichnenden Künste in Deutschland und der Vereinigten Niederlanden (1815— 1817, 2 dln)”. '
