Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 06-07-2018

Curator

betekenis & definitie

Curator of bewindvoerder, beheerder, verzorger (zie curatele) is in ’t algemeen iemand, die belast wordt met het beheer, soms ook met de vereffening van een boedel, of met het toezigt op en ’t waarnemen van de belangen van een persoon, die niet in staat is, daarvoor behoorlijk te zorgen.

Zoo komt er een curator te pas in een faillissement; in eene onbeheerde nalatenschap; in den boedel van iemand, die afwezig is, die in staat van kennelijk onvermogen is verklaard, of die tot het voorregt van boedelafstand is toegelaten (curator bonorum). Eveneens wordt een curator benoemd over hem, die onder curatéle staat of tot tuchthuisstraf of dwangarbeid voor een tijd is veroordeeld; ook over de ongeboren vrucht, die, waar zulks het waarnemen harer belangen geldt, voor een levend, regten hebbend persoon wordt gehouden (curator ventris). De curator personae is meer in ’t bijzonder gesteld om eenigen persoon te verzorgen en te vertegenwoordigen; de curator bonorum heeft tot taak het bestuur en de vereffening van den eenen of anderen boedel. Hunne aanstelling, hun werkkring en hunne bevoegdheid verschillen, naarmate de belangen der daarbij betrokken personen zulks vorderen; in alle gevallen zijn zij verantwoordelijke, rekenpligtige personen, die onderworpen zijn aan toezigt van een toezienden curator, van den regter of van het openbaar ministérie, of direct van de belanghebbende partijen, aan wie zij, bij het einde hunner opdragt, rekening en verantwoording over hunne daden moeten afleggen.