Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 02-07-2018

Campan

betekenis & definitie

Campan (Jeanne Louise Henriëtte), geboren Genest, de getrouwe gezellin van de ongelukkige koningin Marie Antoinette, werd geboren te Parijs den 6den October 1752, genoot eene zorgvuldige opvoeding en werd reeds op haar 14de jaar voorlezeres der dochters van Lodewijk XV. Nadat Marie Antoinette in 1770 in het huwelijk was getreden met den Dauphin vond zij eene belangstellende en getrouwe dienares in mevrouw Campan.

Deze huwde met den zoon van den kabinets-secretaris der Dauphine, en was weldra de onontbeerlijke raadgeefster van het Koninklijk gezin. Toen dit laatste, door de Revolutie bedreigd, besloten had, om de vlugt te nemen, legde zij een ongemeenen ijver aan den dag, en zij voorzag bij eene andere gelegenheid den Koning van een borstharnas van Italiaansch atlas, hetwelk bestand was tegen de aanslagen van sluipmoordenaars.

Hare trouw maakte haar gehaat bij het opgeruide volk, en bij het bestormen der Tuilerieën was haar leven in groot gevaar. Na den dood van den Koning en de Koningin begaf zij zich met haren zieken echtgenoot en hare 70-jarige moeder naar het dal der Chevreuse, waar zij in behoeftige omstandigheden hare dagen doorbragt.

Na den val van Robespièrre keerde zij echter terug naar Parijs en rigtte te St. Germain eene kostschool voor jonge dames op, die weldra grooten roem verwierf, en toen Bonaparte den keizerstroon beklommen had, belastte hij mevrouw Campan met de taak, om te Ecouen een opvoedingsgesticht te doen verrijzen voor de dochters, zusters en bloedverwanten der ridders van het Legioen van Eer.

Deze inrigting bloeide onder hare leiding zoolang Napoleon de teugels van het bewind in handen had.

Na de restauratie werd het opvoedingsgesticht opgeheven, en de directrice ontving haar ontslag, ja, men zocht zelfs haar goeden naam te bezoedelen door eene beschuldiging van verraad. Zij overleed te Nantes den 16den Mei 1822. Zeer belangrijk zijn hare„Mémoires sur la vie de la reine Marie Antoinette

(5de uitgave, 1823, 4 dln).”