Briatte (Theophile), een Nederlandsch krijgsman, werd geboren te Kadzand den 7den Augustus 1775, trad als knaap van 13 jaar in dienst en werd in 1794 bevorderd tot vaandrig. In 1798 werd hij luitenant bij den staf en den 19den September 1799, in het gevecht bij Bergen, zwaar gewond. In 1806 en volgende jaren woonde hij als luitenant-kolonel de veldtogten in Duitschland bij, nam in 1812 als escadrons-chef deel aan den togt naar Rusland, werd bij de Berezina gekwetst, en later desgelijks in den slag bij Bautzen.
In 1814 werd hij kolonel van den generalen staf bij het Nederlandsche leger, in 1818 generaal-majoor, en ontving zijn pensioen met den rang van luitenant-generaal. In 1826 werd hij benoemd tot lid van het Hoog Militair Geregtshof, en hij overleed te Utrecht den 11den Mei 1844. Hij was versierd met de orden van het Legioen van Eer en van den Nederlandschen Leeuw.
