Onder dezen naam vermelden wij:
Salomon de Bray, een Nederlandsch schilder. Hij werd geboren te Haarlem in 1597 en muntte uit als beestenschilder. Hij heeft fraaije teekeningen in zwart en rood krijt geleverd, het ontwerp gemaakt voor eene nieuwe kerk zijner geboorteplaats en een bundel “Minnezuchtjes” uitgegeven. Hij overleed den 11den Mei 1664, en een werkje van hem, bevattende “Bedenkingen over het vergrooten en uitleggen der stad Haarlem” is na zijn dood in het licht verschenen.
Dirk de Bray, een zoon van den voorgaande. Hij legde zich eerst toe op het boekdrukken, vervolgens op het schilderen en gravéren, was geruimen tijd secretaris van het St. Lucas -gilde te Haarlem, en ging eindelijk in Brabant in een klooster. In het Trippenhuis te Amsterdam heeft men van hem en zijn broeder Jacob “Portretten van de Overheden van het St. Lucas-gilde te Haarlem in 1675”. Ook zijn eenige houtsneden — waaronder “De ruïne van Brederode” — van hem bekend.
Jacob de Bray, een broeder van den voorgaande en een zeer bekwaam schilder. Men heeft van hem te Haarlem regentenstukken, een portret van prins Frederik Hendrik enz. Hij overleed in April 1664.
Jan de Bray, een broeder van den voorgaande en de vervaardiger van een “Concept- contrefeytsel” van eenige heeren van den krijgsraad.
Voorts vindt men nog Nicolaas en Theodorus de Bray als bekwame plaatsnijders vermeld.
Frans Gabriël, graaf von Bray, een Beijersch staatsman. Hij werd geboren te Rouaan den 25sten December 1765, studeerde aldaar en te Nantes, nam als Malthéser ridder deel aan een togt tegen de Algerijnen, werd van wege Beijeren in 1805 raad van legatie bij den Rijksdag, vervolgens gezant te Berlijn en in 1808 te Petersburg. In 1820 was hij ambassadeur te Parijs en in 1827 te Weenen. Hij schreef een “Essai critique sur l’histoire de la Livonie (1817, 3 dln), en overleed den 2den September 1832.
Otto Camillus Hugo, graaf von Bray, een zoon van den voorgaande. Hij werd geboren te Berlijn den 17den Mei 1807, en vertoefde in Beijersche staatsdienst als attaché bij verschillende kleine Italiaansche hoven. Later werd hij raad van legatie te Parijs, daarna buitengewoon gezant te Petersburg, in 1846 minister van Buitenlandsche Zaken te München, nam in 1847 zijn ontslag, ontving in 1848 op nieuw de portefeuille van Buitenlandsche Zaken, trad af in 1849, keerde naar zijn gezantschapspost te Petersburg terug, en werd in 1860 gezant te Weenen. Sedert 8 Maart 1870 is hij eerste minister in Beijeren
Anna Eliza Bray, eene Engelsche romanschrijfster. Haar geslachtsnaam is Kempe en zij werd geboren in Cornwall. Eerst huwde zij met een zoon van den schilder Stothard, en na den dood van dezen met predikant Bray te Tavistock in Devonshire. Gedurende het leven van eerstgenoemde schreef zij “Letters during a tour in Normandy, Brittany etc. (1820)”, voleindigde de door hem begonnen “Monumental effigies of Great-Britain” en deed na zijn overlijden “Memoirs” omtrent haren echtgenoot in het licht verschijnen. Na haar tweede huwelijk schreef zij “Tour through the mountains and lakes of Switzerland” en een aantal romans, waarvan zij de stof bij voorkeur ontleende aan de Engelsche geschiedenis in de middeleeuwen. Hiertoe behooren “Defoix (1826, 3 dln)”, “The white hoods (1828)”, “Trelaw- ney of Trelawne (1837, 3 dln)”, “Courtenay of Walreddon (1844, 3 dln)” en een aantal andere, te zamen in 1845 en 1846 op nieuw uitgegeven in 10 deelen onder den titel “Novels and Romances.” Ook nadien tijd heeft zij nog onderscheidene romans uitgegeven.
