is de kunst om door middel van natuurlijke bloemen gedachten aan anderen mede te deelen. Zij is eene uitvinding uit het Oosten, waar zij vooral in de vrouwenverblijven welligt het eerst is in zwang geweest. De bloementaal der Oosterlingen verschilt intusschen aanmerkelijk van de onze, daar zij de namen der bloemen tot grondslag heeft, terwijl bij ons de beteekenis der bloemen daarenboven aan hare eigenschappen is ontleend.
Het is algemeen bekend, dat de roos liefde, de lelie onschuld, de lauriertak roem, de palmtak overwinning, de eikentak kracht, het viooltje bescheidenheid, het vergeet-mij-nietje herinnering, de ridderspoor eer, de korenbloem standvastigheid, de brandnetel boosheid, de duizendschoon bevalligheid, de cypres rouw enz. te kennen geeft. Men heeft in daartoe opgestelde boekjes de bloementaal weleens op kunstmatige wijze uitgebreid.
