Blaeser (Gustav), een bekwaam beeldhouwer, is de zoon van een koopman uit Keulen. Toen zijne ouders in 1813 toevallig in Dusseldorf vertoefden, aanschouwde hij aldaar op den 9den Mei het levenslicht. Nadat hij door Mengelberg onderwezen was in het teekenen, kwam hij onder de leiding van den beeldhouwer Stephan te Keulen en later van Scholl te Mainz, van waar hij zich naar het atelier begaf van Rauch te Berlijn.
Hjj trok het eerst de aandacht door eene statuette van de Keizerin van Rusland, die hij elfmaal in brons moest uitvoeren voor het Russische en Pruissische hof. Gedurende de 7 jaren, die hij bij Rauch doorbragt, nam hij deel aan de voltooijing van hoogst belangrijke kunstgewrochten. Zijn eigen ontwerp van een standbeeld voor Beethoven te Bonn (1843) werd bekroond, door eene vereeniging van kunstvrienden aangekocht en verloot. In 1845 begaf hij zich naar Rome, doch hij keerde weldra naar Berlijn terug, waar hem de uitvoering van eene der groepen op de “Schloszbriicke” werd opgedragen.
Deze groep, een krijgsman voorstellende, die onder de hoede van Mïnerva een aanval doet, wordt onder de fraaiste gerekend. Tot zijne latere kunstgewrochten behooren: een standbeeld van den apostel Matthaeus voor de kerk te Helsingfors, een van den propheet Daniël voor de Slotkerk te Berlijn, eene Borussia voor het Muséum aldaar, een bronzen standbeeld van den burgemeester Francke te Maagdenburg, standbeelden van zandsteen van Jeremias, Daniël en Karel de Groote voor de Vredekerk te Potsdam, de vier groote Italiaansche dichters voor den Charlotte-tuin te Potsdam, een reusachtig ruiterstandbeeld van Friedrich Wilhelm IV, alsmede een bronzen ruiterstandbeeld van Friedrich Wilhelm III, beide voor Keulen. Daarenboven heeft hij een groot aantal borstbeelden enz. geleverd. Nog altijd is hij als professor te Berlijn werkzaam.
