een beroemd Britsch scheikundige, werd in 1728 te Bordeaux uit een Schotsch geslacht geboren, en studeerde te Glasgow, waar de voorlezingen van Cullen hem aanspoorden tot de beoefening der chemie, terwijl hij zich tevens aldaar en later te Edinburg toelegde op de geneeskunde. In 1756 werd hij te Glasgow de opvolger van Cullen in de geneeskunde en later te Edinburg in de scheikunde. Hij verwierf zoo grooten roem, dat de Fransche Academie hem tot één van hare 8 buitenlandsche leden benoemde, en overleed te Edinburg op den 16den November 1799. — Bij zijn onderzoek naar de eigenschappen van magnésia, kalk en andere alkaliën ontdekte hij eene luchtvormige vloeistof, door hem fixe lucht genaamd , en legde hierdoor den grondslag voor de leer der gassen, welke vervolgens door Cavendish, Priestley en Lavoisier is ontwikkeld.
Voorts verrijkte hij de wetenschap met de belangrijke leer der gebondene of latente warmte, waardoor Watt zich in de gelegenheid zag gesteld, om belangrijke verbeteringen aan het stoomwerktuig aan te brengen. Zijn “Lectures on the elements of chemistry” zijn door Robinson in 1803 met eene levensschets van den vervaardiger te Edinburg uitgegeven.
