Barclay (Alexander), een Engelsch dichter en proza-schrijver, werd geboren tegen het einde der 15de eeuw, studeerde te Oxford en was vervolgens priester aan het collegie te Ottery in Devon. Door reizen in Nederland, Duitschland, Frankrijk en Italië had hij zich met de aldaar gebruikelijke talen gemeenzaam gemaakt en hij gaf onderscheidene gedichten uit.
Na de opheffing der kloosters werd hij godsdienstleeraar te Wokey in Somerset, te Badda Magna in Essex en eindelijk (1552) te Allerheiligen in Londen. Hier overleed hij in laatstgemeld jaar.
