Barbarelli (Giorgio), doorgaans Giorgione de Castelfranco genaamd, een beroemd Italiaansch schilder, de grondlegger der Venetiaansche school, de tijdgenoot van Titiaan, werd geboren in 1477 te Castelfranco. Op jeugdigen leeftijd kwam hij te Venetië en bezocht er de school van Giovanno Bellini. Reeds hier ergerde hij zich aan de stijve en bekrompene penseelbehandeling van zijn leermeester.
Hij spande zijne krachten in, om tot meer vrijheid en volkomenheid op te klimmen. Hiertoe bleef hij geruimen tijd werkzaam in zijne geboorteplaats en keerde vervolgens naar Venetië terug, waar hij in 1511 aan de gevolgen van zijne loszinnige levenswijs overleed.
Hij heeft de slagboomen geopend van een nieuw tijdperk op het gebied der kunst, en Titiaan en anderen hebben hem nagevolgd op den ingeslagen weg. Met laatstgenoemden meester wedijvert hij in pracht, bevalligheid en zachtheid van koloriet, in natuurlijkheid en in verhevenheid van stijl, maar hij moet in juistheid van teekening voor hem onderdoen. Hij heeft vele gebouwen te Venetië met fresco’s voorzien, maar deze zijn meest alle verdwenen. Intusschen heeft men van Barbarelli nog vele schilderijen in olieverf, en van deze wordt “Mozes, uit de Nijl getogen”, hetwelk zich op het aartsbisschoppelijk paleis te Milaan bevindt, voor het beste gehouden.
