Assonant is de naam van een gelijkluidenden klank, die in de poëzie gebruikt wordt om een toestand of eene gebeurtenis op eene schilderachtige wijze te doen uitkomen. Hij onderscheidt zich van het rijm doordien hij niet aan het einde van den versregel voorkomt. Hoe fraai wordt bijvoorbeeld de beweging van het schaatsenrijden voorgesteld in de verzen van Tollens:
“Zij rijden en glijden het baantje ten end En wiegen en vliegen in de opene tent.”
Men heeft ook assonante rijmen, die doorgaans weinig bevorderlijk zijn aan de welluidendheid, zooals de cursief gedrukte in het vers :
“Hij spreekt; — de beul knerst met zijn tandvleesch, Toen op de blanke bijl zijn hand wees, Hij lacht den vreemdling ijslijk aan, Wiens aangezigt wordt groen en blauwrood, Alsof de roode chambellaan Van Arkel hem reeds in zijn klaauw sloot …. ”
