Een voorliggende voorziening houdt in dat er, alvorens er een recht bestaat op een wettelijke regeling, een recht is op een andere regeling.
Indien een werkgever na enkele jaren besluit de arbeidsovereenkomst van een persoon niet te verlengen, krijgt de persoon in kwestie na afloop van zijn arbeidsovereenkomst in beginsel een uitkering op grond van de Werkloosheidswet (WW). De duur van de WW-uitkering is onder andere afhankelijk van hoe lang de werknemer in dienst is geweest bij de werkgever. Wanneer de WW-uitkering eindigt, en de persoon in kwestie heeft geen nieuwe baan kunnen vinden, bestaat er in beginsel het recht op een uitkering op grond van de Wet Werk en Bijstand (WWB). De uitkering op grond van de WWB is in Nederland het zogenaamde sociale vangnet, wat impliceert dat er geen uitkering onder de WWB-uitkering zit. Alvorens het recht op een WWB-uitkering aanwezig is, wordt er gekeken of de persoon in kwestie geen recht heeft op een voorliggende voorziening, zoals bijvoorbeeld de WW-uitkering. De voorliggende voorziening staat geregeld in artikel 15 van de WWB.
