Een onvolledig aanbod houdt in dat een aanbod niet (volledig) voldoet aan alle essentialia van een overeenkomst.
Indien twee of meerdere partijen met elkaar in onderhandeling treden over de verkoop van bepaalde goederen, beogen zij in beginsel een overeenkomst ingevolge artikel 6:217 van het Burgerlijk Wetboek. De wetgever heeft bepaald dat het de partijen vrij staat om de inhoud van een overeenkomst te bepalen. Om daadwerkelijk tot een overeenkomst ingevolge artikel 6:217 van het Burgerlijk Wetboek te komen, moet er tussen de partijen onderling duidelijk zijn over de inhoud van de overeenkomt. Zo dient de overeenkomst aan alle essentialia van een overeenkomst te voldoen. Zo dient de overeenkomst bijvoorbeeld voldoende bepaalbaar te zijn (ingevolge artikel 6:227 BW) en moet het voor de partijen voldoende duidelijk zijn wie tot wat verplicht is. Indien een overeenkomst niet voldoet aan alle essentialia, is er in een zekere zin sprake van een onvolledige overeenkomst. De onvolledige overeenkomst is juridisch gezien echter geen overeenkomst aangezien de (volledige) overeenkomst impliceert dat er aan alle essentialia is voldaan. Indien een overeenkomst niet aan alle essentialia voldoet, hebben de partijen de mogelijkheid het gebrek te herstellen.
