Binnen de Europese Unie geldt er een vrij verkeer van diensten, deze regels hieromtrent staan uitgewerkt in de Dienstenrichtlijn (Richtlijn 2006/123).
De Europese Unie kent verschillende instellingen die zich bezighouden met verscheidene taken die relevant zijn binnen de Europese grenzen. De instellingen van de Europese Unie staan beschreven in artikel 13 lid 1 van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU). De lidstaten van de Europese Unie worden vertegenwoordigd door de voornoemde instellingen. Binnen de Europese Unie is het vrij verkeer van personen, goederen, diensten en kapitaal van groot belang. Om het vrij verkeer van diensten nader te regelen, heeft de Europese Unie een zogenaamde Dienstenrichtlijn in het leven geroepen. Het doel van de Dienstenrichtlijn is het scheppen van een algemeen juridisch kader om de vrijheid van vestiging en dienstverlening binnen de Europese Unie te vergemakkelijken en te bevorderen. In de richtlijn staat onder andere opgenomen dat lidstaten de dienstverlening op hun grondgebied door buitenlandse (EU-)dienstverleners niet afhankelijk mogen stellen van eisen. Naleving van deze regel bevordert het vrij verkeer van diensten, wat er in resulteert dat de burgers een groter aanbod genieten uit verschillende Europese lidstaten.
