Een Algemene Maatregel van Bestuur kan worden gezien als een nadere uitwerking van een bepaalde wet.
De wetten en regelgeving die staan geregeld in onder andere het Burgerlijk Wetboek, Wetboek van Strafvordering en de Algemene Wet Bestuursrecht geven in beginsel de hoofdlijnen over hoe bepaalde zaken in een concreet geval moeten worden behandeld door de uitvoerende organisaties. In de meeste gevallen zal blijken dat de hoofdlijnen uit de (belangrijkste) wetten volstaan voor een bepaald concreet geval; in andere gevallen ligt het anders. In die gevallen waarin blijkt dat bepaalde wetten niet voldoende zijn om een concrete situatie op te lossen, kan de Algemene Maatregel van Bestuur uitkomst bieden. De Algemene Maatregel van Bestuur kan namelijk worden aangemerkt als zijnde een nadere uitwerking van een wet. Een voorbeeld hiervan is de Vreemdelingenwet 2000: in de wet zelf staat dat vreemdelingen in beginsel niet het land in mogen. Bij Algemene Maatregel van Bestuur kan hier echter een uitzondering op worden gemaakt. De Algemene Maatregel van Bestuur kan namelijk stellen dat vreemdelingen wel het land in mogen indien zij moeten vrezen voor hun leven in eigen land.
