Aanhouden is een term uit het strafrecht waarbij de bevoegdheid bestaat om een verdachte aan te houden.
Het aanhouden valt - gelet op het Wetboek van Strafvordering - onder de zogenaamde bijzondere dwangmiddelen. Bij de aanhouding zijn er twee verschillende soorten van de aanhouding te onderscheiden: aanhouding bij heterdaad en aanhouding buiten heterdaad. De aanhouding bij heterdaad staat geregeld in artikel 53 van het Wetboek van Strafvordering. Artikel 54 van het Wetboek van Strafvordering gaat daarentegen over de aanhouding buiten heterdaad. Gelet op de bepalingen van artikel 53 en 54 van het Wetboek van Strafvordering kan er slechts sprake zijn van een daadwerkelijke aanhouding indien er een verdachte is. De verdachte staat geregeld in artikel 27 van het Wetboek van Strafvordering. Bij de aanhouding bij heterdaad is eenieder (dus elke burger) bevoegd de verdachte aan te houden. Bij de aanhouding buiten heterdaad zijn de officier van justitie, de hulpofficier van justitie of iedere opsporingsambtenaar bevoegd om de verdachte aan te houden. Dit verschil tussen de beide vormen van aanhouding is er om er voor te zorgen dat burgers onderling elkaar niet bij het minste of geringste van de vrijheid gaan beroven.
