zonderling - Bijvoeglijk naamwoord
1. bij alle anderen bevreemding opwekkend
♢ Hij maakte een zonderlinge indruk.
zonderling - Zelfstandignaamwoord
1. iemand die los van de samenleving leeft en bevreemding opwekt
♢ Hij is altijd al een beetje een zonderling geweest, maar nu is het wel heel erg geworden.
Woordherkomst
Afgeleid van het verouderde zonder (ongewoon) met het achtervoegsel -ling
Synoniemen
excentriek
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk
Bronnen
Bronnen: