wrijving

betekenis & definitie

wrijving - Zelfstandignaamwoord
1. is in de natuurkunde het verschijnsel waarbij een weerstandskracht kan ontstaan wanneer twee oppervlakken langs elkaar schuiven, terwijl ze tegen elkaar aan gedrukt worden.
♢ Door wrijving ontstaat warmte
2. een klein meningsverschil
♢ Ook in het beste huwelijk komen wrijvingen voor die warmte veroorzaken.

Woordherkomst
Naamwoord van handeling van wrijven met het achtervoegsel -ing