weggaan

betekenis & definitie

weggaan - Werkwoord
1. ergatief zich ergens vandaan begeven
♢ We moeten nu echt weggaan, anders komen we niet meer op tijd.
2. ergatief uitgaan, feesten
♢ Wilde jij vanavond nog weggaan?
3. ergatief uit een relatie stappen
♢ De vriendin van de buurman is gisteren bij hem weggegaan.

Woordherkomst
samenstelling van weg(bijwoord) en gaan

Synoniemen
[1] vertrekken, aftaaien