waaien

betekenis & definitie

waaien - Werkwoord
1. (onpr) (meteorologie) het plaatsvinden van een sterke luchtstroming ten gevolge van drukverschillen in de atmosfeer
♢ Er woei een sterke zuidwestelijke wind.

Woordherkomst
Afkomstig van het Middelnederlandse woord waien: een klasse 7 ww o.v.t. wieu, in Gotisch reduplicerend: waiwo van een Proto-Indo-Europees wortel *we met gelijke betekenis.

Verwante begrippen
blazen, uitblazen, wannen